ساخت عطرها بخش مهمی از خیلی از صنایع را از تولید کالاهای لوکس گرفته، تا صنایع غذایی و مواد شیمیایی خانگی، دربر میگیرد. استفاده از عطر یا ترکیبات معطر در این صنایع، بمنظور استفاده از حس بویایی مصرفکنندگان جهت جلب توجه آنها برای خرید عطر یا محصول معطر میباشد. به همین دلیل تمایل زیادی برای پیدا کردن فرمول عطرهایی که به لحاظ زیبایی شناختی برای مردم دلپذیر باشد وجود دارد.
ساخت عطرها به متخصصین ترکیب عطرها، که در این صنعت به عطرساز یا پرفیومر (perfumer) معروف هستند سپرده میشود. گاهی به آنها بعلت توانایی خوب بویایی اشان و مهارتشان در ترکیب عطرها، نِز (Nez) که معادل فرانسوی کلمه انگلیسی (nose) یا بینی است گفته میشود. ساخت عطرها با راهنمایی و نظرات مشتریها و یا کارکنان یک عطرساز شروع میشود. مشتری یک عطرساز یا کارکنانش، شامل خانههای مُد و شرکتهای بزرگ از صنایع مختلف میباشند. در مرحله بعد، عطرساز با ترکیب رایحهها و مواد معطر مختلف به بوی مورد نظر دست یافته و فرمول آن را به مشتری میفروشد. این عطرها آنگاه یا در ساخت محصولات دیگر، بعنوان رایحههای کاربردی (مانند شامپو، لوازم آرایش، شویندهها، داخل اتومبیل و غیره) استفاده گشته، و یا بعنوان رایحههای لطیف (fine fragrance) در جامعه بازاریابی شده و به فروش میرسند.
اگرچه هیچ روش یگانه و استانداردی برای ساخت و فرمولبندی عطر وجود ندارد، اما چارچوبهای کلی ای وجود دارند تا چطور یک عطر، از یک مفهوم میتواند ساخته شود. خیلی از افزودنیهای موجود در عطر در بوی آن تأثیری ندارند. خیلی از عطرها حاوی مقادیری از آنتی اکسیدانها و مواد رنگزا میباشند تا طول عمر و بازاریابی و فروش آنها را بهبود بخشند.
هر روغن معطری شامل دهها تا صدها مواد افزودنی مختلف میباشد و این مسئله بسته به نوع نقشی است که آن عطر بازی خواهد کرد. این مواد افزودنی را میتوان به سختی به چهار گروه مختلف تقسیم کرد:
نُتهای بالایی، میانی و پایه هر عطری میتوانند جداگانه بوهای اصلی و افزودنیهای تقویت کننده جداگانهای داشته باشند. آنگاه عطرساز، مخلوط روغنهای معطر بدست آمده را در اتانول و آب حل کرده، و در تانکهایی برای چند هفته نگه میدارد و بعد آنها را با ابزارهای خاصی فیلتر میکند تا مواد موجود در مخلوط عطر تثبیت شده و هر گونه خرده ریزه و تهنشینی از آن زدوده گردد. آنگاه مخلوط عطر در بطریهای مخصوص بستهبندی میشوند